Badanie komfortu cieplnego pacjentów ortopedycznych przebywających w szpitalu

Kontekst badania

Pomimo rosnącej liczby badań nad komfortem cieplnym w przestrzeniach zamkniętych, zagadnienie to jest słabo zbadane w kontekście szpitali, szczególnie oddziałów ortopedycznych. Pacjenci ortopedyczni, z uwagi na ograniczoną mobilność, ból i konieczność długiego przebywania w pozycji leżącej, są wyjątkowo wrażliwi na warunki mikroklimatyczne. Badanie to stanowi odpowiedź na potrzebę zapewnienia im optymalnych warunków środowiskowych.

Cele i hipotezy

Celem badania było ustalenie neutralnej temperatury i jej zakresu dla pacjentów ortopedycznych oraz osób z różnych grup wiekowych i o różnym stanie zdrowia oraz zbadanie wpływu czynników takich jak wiek, płeć i stan zdrowia na subiektywne odczucia cieplne oraz preferencje dotyczące parametrów meteorologicznych w przestrzeniach szpitalnych. Założono, że pacjenci ortopedyczni mają niższą tolerancję cieplną niż osoby zdrowe i preferują chłodniejsze środowisko.

    Metody badawcze

    Badania przeprowadzono wiosną 2024 roku w sześciu przestrzeniach diagnostycznych i leczniczych na północnym kampusie szpitala Xi’an Honghui. Zastosowano: Pomiary fizycznych parametrów środowiskowych: temperatura powietrza, wilgotność względna, temperatura promieniowania, prędkość powietrza. Kwestionariusze (643 ważne odpowiedzi): analiza danych demograficznych, głosowania na skalach odczuć cieplnych (TSV i TCV), preferencje meteorologiczne. Analizę statystyczną przeprowadzono m.in. metodą regresji liniowej i korelacji rang Spearmana.

    Rezultaty badań i ich interpretacja

    92,3% respondentów oceniło środowisko cieplne jako akceptowalne, przy czym największy komfort przypadał na wartość TSV = +0,21. Neutralna temperatura efektywna (SET)* dla całej grupy wynosiła 17,9 °C, z zakresem komfortu 13,0–22,73 °C. Zakres akceptowalny (dla 90% badanych) to 15,8–27,4 °C. Pacjenci ortopedyczni wykazali większą wrażliwość na zmiany środowiska niż osoby zdrowe: neutralna SET* wynosiła u nich 17,7 °C, a u osób zdrowych – 21,7 °C. Kobiety i osoby starsze preferowały chłodniejsze i bardziej wilgotne środowisko niż mężczyźni i osoby młodsze. Główne czynniki wpływające na komfort cieplny to temperatura powietrza i promieniowania (Ta i Tg), podczas gdy wilgotność i poziom aktywności miały marginalne znaczenie.

    Wnioski

    Komfort cieplny w szpitalnych przestrzeniach ortopedycznych zależy od indywidualnych cech pacjentów, dlatego powinien być kształtowany z uwzględnieniem ich stanu zdrowia, wieku i płci. Zidentyfikowano konkretne strategie poprawy mikroklimatu (np. montaż rolet, zwiększenie wentylacji, zastosowanie zieleni, inteligentne systemy sterowania klimatyzacją). Projektowanie przestrzeni szpitalnych powinno opierać się na lokalnych warunkach klimatycznych i indywidualnych potrzebach pacjentów.

    Ograniczenia zakresu badawczego

    Nie uwzględniono czynników osobniczych, takich jak masa ciała czy dokładny poziom aktywności metabolicznej. Brak długoterminowego monitorowania skuteczności proponowanych rozwiązań. Koncentracja na jednym szpitalu i jednej porze roku ogranicza możliwość uogólnienia wyników.

    Artykuł opublikowano w Scientific Reports.