Kontekst badania
Pacjenci na oddziałach intensywnej terapii (ICU) często doświadczają zakłóceń snu, co negatywnie wpływa na ich zdrowie fizyczne, metaboliczne i poznawcze. Czynniki środowiskowe, takie jak hałas, temperatura oraz oświetlenie, mają istotny wpływ na jakość snu i proces zdrowienia. Wcześniejsze badania koncentrowały się głównie na wpływie hałasu, pomijając jednoczesne oddziaływanie temperatury i oświetlenia na dobrostan pacjentów oraz efektywność pracy personelu medycznego.
Cele i hipotezy
Celem badania było zrozumienie, w jaki sposób warunki akustyczne, termiczne i oświetleniowe w ICU wpływają na sen pacjentów oraz ich proces rekonwalescencji. Badacze postawili hipotezę, że: hałas przekraczający zalecane normy zakłóca sen pacjentów i zwiększa stres personelu; nieregularne zmiany temperatury obniżają komfort pacjentów i wydłużają czas ich powrotu do zdrowia; oświetlenie o niewystarczającej intensywności w ciągu dnia i nadmiernej w nocy zaburza rytm dobowy pacjentów, utrudniając regenerację.
Metody badawcze
Badanie przeprowadzono w 40-łóżkowym oddziale intensywnej terapii w szpitalu w Perth (Australia). Wykorzystano podejście mieszane – analizę ilościową oraz jakościową, obejmującą: pomiar poziomu hałasu przy użyciu analizatora Cirrus Optimus CR199B; monitorowanie temperatury i oświetlenia za pomocą czujników i luxometrów; obserwacje warunków środowiskowych w wybranym pokoju ICU (109) przez tydzień; analizę danych w odniesieniu do norm WHO i australijskich standardów dotyczących komfortu akustycznego, termicznego i świetlnego.
Rezultaty badań i ich interpretacja
Hałas: Średnie wartości poziomu dźwięku w nocy (48,5 dB) i w dzień (53,6 dB) przekraczały zalecane normy dla snu (30–40 dB). Hałas wzrastał podczas przyjęć i wypisów pacjentów, co mogło wpływać na stres personelu oraz zakłócenia snu pacjentów. Temperatura: Wartości często przekraczały optymalny zakres dla snu (20°C), osiągając średnio 24°C. Brak wyraźnych zmian dobowych temperatury zaburzał rytm okołodobowy. Oświetlenie: W ciągu dnia poziom natężenia światła rzadko przekraczał zalecane 1000–2000 lx, co mogło osłabiać synchronizację rytmu dobowego. W nocy natężenie światła często było zbyt wysokie (>30 lx), co mogło dodatkowo utrudniać zasypianie.
Wnioski
Badanie wykazało, że niekorzystne warunki środowiskowe w ICU mogą przyczyniać się do zakłóceń snu pacjentów oraz zwiększonego stresu personelu. Wyniki sugerują konieczność wdrożenia strategii projektowych w celu: redukcji hałasu poprzez kontrolę dźwięków generowanych przez sprzęt medyczny i alarmy; regulacji temperatury w ICU za pomocą inteligentnych systemów klimatyzacyjnych; optymalizacji oświetlenia poprzez stosowanie światła naturalnego i regulowanych systemów LED dostosowanych do rytmu dobowego.
Ograniczenia zakresu badawczego
Badanie przeprowadzono w jednym szpitalu, co może ograniczać możliwość uogólnienia wyników. Okres badawczy (tydzień) nie pozwala na długoterminową analizę wpływu zmian środowiskowych na pacjentów. Nie uwzględniono indywidualnych różnic w percepcji komfortu cieplnego i wrażliwości na hałas wśród pacjentów.
Artykuł opublikowany w Health Environments Research & Design Journal.