Kontekst badania
Bakterie z kompleksu Burkholderia cepacia (BCC) stanowią rosnące zagrożenie dla produktów niefarmaceutycznych i kosmetyków. W ostatnich latach odnotowano liczne przypadki zakażeń związanych z obecnością BCC w różnych roztworach wodnych. Opisane w pracy badanie dotyczy ogniska zakażeń Burkholderia na oddziale intensywnej terapii (OIT), powiązanego z zastosowaniem niefarmaceutycznego roztworu do kąpieli niewymagającego spłukiwania.
Cele i hipotezy
Celem badania było określenie źródła skażenia mikrobiologicznego oraz analiza jego przebiegu, w tym rozpoznanie bakterii przy zastosowaniu zaawansowanych technik laboratoryjnych, takich jak elektroforeza w żelu pulsacyjnym (PFGE) i sekwencjonowanie całego genomu (WGS). Hipotezą badawczą było, że użyty roztwór do kąpieli NRBS (no-rinse bath solution) mógł być źródłem bakterii.
Metody badawcze
Badania obejmowały analizę drogi skażenia w różnych warunkach szpitalnych. Przeprowadzono analizę przypadków zakażeń, a także badania mikrobiologiczne próbek pobranych od pacjentów, próbek wody i NRBS. Identyfikacja bakterii oraz ich typowanie opierały się na metodach PFGE i WGS, pozwalających na określenie profili genetycznych izolatów.
Rezultaty badań i ich interpretacja
W przeprowadzonych badaniach zidentyfikowano dwa główne klony Burkholderia– ST2175 oraz ST762 – które występowały u pacjentów oraz w środowisku oddziału intensywnej terapii (OIT). Spośród 32 badanych przypadków, 18 pacjentów doświadczyło pełnoobjawowych zakażeń, podczas gdy 14 było jedynie skolonizowanych przez patogen. Klon ST762, obecny w produktach NRBS (niefarmaceutycznym roztworze kąpielowym), został uznany za pierwotne źródło ogniska. Ponadto, analizy wykazały, że zakażenia krwi oraz infekcje dróg oddechowych stanowiły główne typy zakażeń związanych z obecnością Burkholderia, zwłaszcza w przypadku pacjentów mechanicznie wentylowanych. Najwięcej bakterii klonu ST2175 znajdowało się w próbkach pobranych z wózków kąpielowych, wskazując na wtórne zanieczyszczenie sprzętu medycznego.
Zidentyfikowane klony bakteryjne miały istotny wpływ na zdrowie pacjentów. Odnotowano wysoki wskaźnik śmiertelności w ciągu 30 dni od zakażenia (59,4%), który był szczególnie wyraźny u pacjentów z zakażeniami krwi i zapaleniami płuc związanymi z wentylacją mechaniczną.
Ustalono, że stosowanie zaawansowanej metody sekwencjonowania całego genomu (WGS) pozwoliło na dokładne określenie klonów ST2175 i ST762 oraz ich obecności w środowisku szpitalnym. Umożliwiło to precyzyjną identyfikację źródła skażenia i szybkie wdrożenie działań zapobiegawczych. Po wykryciu skażenia w roztworze NRBS natychmiast zalecono zakończenie jego stosowania. Doprowadziło to do wygaśnięcie ogniska zakażeń.
Wnioski
Badanie wykazało potrzebę ustanowienia odpowiednich regulacji w zakresie roztworów wodnych używanych w szpitalach, (szczególnie kosmetyków), które mogą być źródłem skażenia mikrobiologicznego. Uzyskane wyniki potwierdziły znaczenie szybkiej interwencji oraz monitorowania środowiska w przypadku podejrzenia wybuchu zakażeń. Zaawansowane techniki genetyczne, takie jak WGS, odgrywają kluczową rolę w szybkim i precyzyjnym identyfikowaniu źródeł kontaminacji.
Ograniczenia zakresu badawczego
Zwrócono uwagę na pewne ograniczenia podczas prowadzenia badań, które wpływały na interpretację wyników. Przede wszystkim brakowało pełnych danych z okresu przed rozpoczęciem badań na oddziale intensywnej terapii. Część próbek została wcześniej zutylizowana, zanim rozpoczęto intensywne badania nad ogniskiem skażenia. Ograniczyło to możliwości poszukiwania źródeł zakażeń w przeszłości i analizy jego rozwoju w czasie na oddziale OIT.
Innym ograniczeniem było zawężenie badań. Koncentrowały się one głównie na produkcie NRBS i na jednym oddziale intensywnej terapii, co zawęża zakres wyników do jednej placówki i jednego produktu. Może to stanowić barierę przy próbach wdrożenia uzyskanych wniosków na szerszą skalę lub w innych instytucjach, gdzie standardy kontroli środowiskowej mogą się różnić. Ponadto techniki takie jak WGS, choć skuteczne w identyfikacji źródła i typowaniu klonów, są kosztowne i wymagają zaawansowanego sprzętu oraz specjalistycznej wiedzy. To ogranicza możliwość ich rutynowego zastosowania w mniej zasobnych placówkach medycznych, co może wpływać na ogólną zdolność do monitorowania zakażeń Burkholderia cepacia w różnych szpitalach.
Artykuł opublikowano w American Journal of Infection Control