Porównanie bakterii zawartych w powietrzu w pomieszczeniach z wentylacją mieszającą i wentylacją jednokierunkową podczas przygotowywania narzędzi chirurgicznych – badanie eksperymentalne

Kontekst badania

Zakażenia miejsca operowanego (SSI) stanowią poważne zagrożenie dla pacjentów na całym świecie. Jednym ze źródeł zakażeń mogą być narzędzia chirurgiczne skażone przez unoszące się w powietrzu bakterie. Wentylacja pomieszczeń przygotowania narzędzi chirurgicznych odgrywa kluczową rolę w ograniczaniu tego ryzyka. Istnieją jednak sprzeczne wyniki dotyczące skuteczności różnych systemów wentylacyjnych — wentylacji z mieszaniem turbulentnym (TMV) i przepływu jednokierunkowego (UDAF).

Cele i hipotezy

Celem badania było porównanie poziomu bakterii unoszących się w powietrzu podczas przygotowywania narzędzi chirurgicznych w dwóch typach pomieszczeń: z wentylacją TMV i UDAF. Postawiono hipotezę, że UDAF zapewnia niższy poziom skażenia mikrobiologicznego powietrza niż TMV przy tym samym przepływie powietrza.

Metody badawcze

Badanie przeprowadzono w szpitalu Södersjukhuset w Sztokholmie, w nowo wybudowanych salach przygotowania narzędzi. Pomiarów liczby jednostek tworzących kolonie (CFU/m³) dokonano za pomocą próbników powietrza MD8 przy przepływie 700 L/s (dla obu systemów) oraz 1200 L/s (dla TMV). Do analizy statystycznej zastosowano test U Manna-Whitneya.

Rezultaty badań i ich interpretacja

W systemie TMV przy 700 L/s: CFU/m³ wahały się od 0 do 104,5. W systemie TMV przy 1200 L/s: CFU/m³ spadły do zakresu 0–5,5. W systemie UDAF przy 700 L/s: CFU/m³ mieściły się w zakresie 0–7. UDAF przy 700 L/s dawał istotnie niższe poziomy bakterii niż TMV przy tym samym przepływie (p < 0,006). Przy zwiększeniu przepływu TMV do 1200 L/s, różnice względem UDAF przestały być istotne (p = 0,443). Istotny wpływ miało także umiejscowienie stolików narzędziowych względem strefy ochronnej UDAF — oddalenie o 1,5 m powodowało wzrost CFU do 22.

Wnioski

System UDAF zapewnia lepszą ochronę mikrobiologiczną niż TMV przy tym samym przepływie powietrza (700 L/s). TMV może osiągnąć podobną skuteczność, ale wymaga wyższego przepływu (1200 L/s), co wiąże się z większym zużyciem energii. Elastyczność rozmieszczenia sprzętu jest wyższa w przypadku TMV, natomiast UDAF wymaga ścisłego umiejscowienia w strefie ochronnej.

Ograniczenia zakresu badawczego

Ograniczona liczba pomiarów, szczególnie dla TMV przy 1200 L/s. Brak danych z powierzchni (badanie oparte wyłącznie na próbkach powietrza). Brak danych klinicznych dotyczących występowania SSI w zależności od zastosowanej wentylacji.

Artykuł opublikowano w Journal of Hospital Infection.